Liegen tegen kinderen is niet goed. “Als je nu je bord niet leeg eet, bel ik de politie,” een leugentje om bestwil is zo gemaakt tegen je kinderen. Toch kun je het beter niet doen. Volwassenen tegen wie veel gelogen is vroeger, liegen zelf ook vaker en hebben bovendien meer aanpassingsproblemen.
Dat blijkt uit onderzoek van onder meer de Nanyang Technological University in Singapore. De onderzoekers vroegen 379 Singaporese jongvolwassenen of en hoeveel hun ouders tegen hen hadden gelogen toen ze klein waren, hoe vaak ze zelf nu tegen hun ouders liegen en hoe goed ze bestand zijn tegen de uitdagingen van het volwassen leven.
Volwassenen tegen wie vroeger vaker gelogen was, zeiden nu op hun beurt ook vaker tegen hun ouders te liegen. Ze gaven verder aan meer gedragsproblemen te hebben, waren vaker egoïstisch en manipulatief en hadden meer last van schaamte- en schuldgevoelens.
Het onderzoek dat is uitgevoerd in samenwerking met de Canadese University of Toronto, de Amerikaanse University of California, San Diego, en de Chinese Zhejiang Normal University, verscheen in de Journal of Experimental Child Psychology.
Hoofdonderzoeker Setoh Peipei legt uit: “Opvoeden door te liegen kan tijd besparen, vooral als de werkelijke redenen om bepaald gedrag af te dwingen ingewikkeld zijn om uit te leggen. Maar als ouders kinderen vertellen dat ze altijd eerlijk moeten zijn, terwijl ze zelf veel liegen dan is dat een conflicterende boodschap voor kinderen. De oneerlijkheid kan uiteindelijk leiden tot een verminderd vertrouwen en liegen verergeren.”
De wetenschapper vervolgt: “Ons onderzoek concludeert dat liegen door ouders negatieve gevolgen heeft voor opgroeiende kinderen. Ouders moeten zich bewust zijn van de mogelijke lange termijn effecten.”
De studie kent enkele beperkingen. Ten eerste is het onderzoek vrij klein en specifiek (Singaporese jongvolwassenen). Ten tweede zijn de bevindingen gebaseerd op zelfrapportage van de deelnemers. “Vervolgonderzoek kan gebruik maken van meerdere informanten, zoals de ouders,” aldus assistent-professor Setoh.
Bron: Welingelichte Kringen, door Jeanette Kras
