Je baarmoeder was een warme en gezellige omgeving, maar nu kost het tijd voor je baby om zich aan te passen aan de verschillende gezichten, geluiden en sensaties van het leven daarbuiten. Je zult misschien nog niet veel van een persoonlijkheid kunnen ontdekken, terwijl je baby zijn tijd doorbrengt met het voortdurend wisselen tussen verschillende toestanden van slaperigheid, rustige alertheid en actieve alertheid.
De enige manier waarop je baby met je communiceert, is door te huilen, maar jij kunt met hem communiceren via je stem en je aanraking. Hij kan nu je stem herkennen. Je baby houdt er waarschijnlijk van om vastgehouden, gestreeld, gekust, gemasseerd en gedragen te worden. Hij kan zelfs een “ah” -geluid maken als hij je stem hoort of je gezicht ziet.
De baby blues
Juist in een tijd waarin je verwachtte zo gelukkig te zijn, voel je je down, huilerig, humeurig of prikkelbaar. Maar er zijn allerlei logische argumenten waarom ongeveer de helft van de nieuwe moeders de zogenaamde baby blues krijgt.
Tijdens de eerste weken thuis met je baby heb je last van slaapgebrek, moet je herstellen van de bevalling en zorgen voor je pasgeborene, heb je een gebrek aan ervaring met baby’s en als je niet genoeg hulp krijgt, kan het allemaal zeer stressvol zijn. De enorme hormonale verschuivingen die optreden na je bevalling kunnen ook van invloed zijn op je gemoedstoestand, vooral als je een voorgeschiedenis hebt van ernstige PMS (premenstrueel syndroom). Wat helpt is dat je weet dat deze gevoelens normaal zijn. Ook is het vaak een goed idee om je gevoelens toe te vertrouwen aan mensen van wie je houdt en die je vertrouwt: je partner, je ouders, een ander familielid of een goede vriendin. Door contacten met andere nieuwe ouders in een geboorteclub of in het dagelijkse leven, merk je al gauw dat jij niet de enige bent.
Maak tijd vrij voor jezelf. Laat je partner of een grootouder bij je baby blijven terwijl je een vriendin bezoekt, boodschappen doet of gewoon een ontspannend bad neemt. Zelfs buiten zitten of een wandeling maken in de frisse lucht met je baby kan helpen, net als het echt loslaten van je werk. Vergeet niet dat je zwangerschapsverlof hebt, dus gebruik deze weken om je band met je familie te koesteren.
Postpartum depressie (PPD)
Houden je sombere gevoelens langer dan een paar weken aan, raadpleeg dan je arts. Je hebt mogelijk postpartum depressie (PPD), een ernstige aandoening. De oorzaken van PPD worden niet volledig begrepen, maar het heeft niets te maken met of je een geen goede moeder zou zijn of dat je niet van je kindje zou houden. Symptomen van PPD zijn extreme angstgevoelens, paniekaanvallen, veranderingen in eetgewoonten (te veel eten of weinig tot geen eetlust hebben), slapeloosheid en gevaarlijke gedachten met als gevolg dat je jezelf of je baby schade aan wilt richten.
Meer informatie over: Het verminderen van het risico op wiegendood
Wiegendood, ook wel sudden infant death syndrome (SIDS) genoemd, komt voor wanneer een baby jonger dan 1 jaar oud plotseling en zonder waarschuwing overlijdt, meestal tijdens de slaap. Hoewel wiegendood de belangrijkste doodsoorzaak is bij baby’s tussen 1 maand en 1 jaar, is het nog steeds zeldzaam. Wiegendood treft meestal baby’s in de leeftijd van 1 tot 4 maanden.
- Om het risico op wiegendood te verminderen, moet je je baby altijd op zijn rug leggen als hij gaat slapen, dus niet op zijn buik of zijkant;
- Slaap niet in hetzelfde bed als je baby;
- Laat je baby niet slapen met los beddengoed, kussens of zacht speelgoed, die onverwacht de mond van je baby kunnen bedekken en zijn ademhaling kunnen beïnvloeden. Leg je baby op een stevige, platte matras zonder kussen of speelgoed en niets anders dan een hoeslaken onder hem. (Het is oké om een dun, nauwsluitend matraskussen onder het laken te plaatsen ter bescherming tegen lekkende luiers.);
- Rook nooit rond je baby en houd hem uit de buurt van degenen die dat wel doen.
