Handig: in Zweden kun je 3 maanden over de babynaam nadenken. Zweedse ouders hebben de gewoonte om pas ná de geboorte over de naam van hun kind na te denken. Het liefst leren ze hun kind eerst kennen, voordat ze een naam kiezen. Ze hebben zelfs tot drie maanden om de naam op te geven bij de instanties. Wij zeggen JA, dat willen wij ook!
Drie dagen om je baby op te geven
In Nederland kennen we een heel ander systeem van naamgeving. Nieuwe ouders hebben slechts drie dagen om hun kind aan te geven in het gemeentehuis. Bij de aangifte moeten de ouders de voor- en achternaam van hun baby meteen doorgeven. Dat lijkt niet zo’n probleem, want de meeste ouders hebben de naam van hun baby al lang voor de bevalling uitgekozen. Je hebt genoeg tijd om een naam te kiezen, zou je denken, toch? Daarnaast is er ook de druk om het geboortekaartje op de bus te doen. Je wilt de geboorteaankondiging zo snel mogelijk versturen, dus een maand wachten is voor veel ouders geen optie, als het al zou mogen.
Drie maanden in Zweden om je baby een naam te geven
In Zweden hebben ze minder haast. Daar is het de vroedvrouw die na de geboorte het kind aanmeldt bij de Zweedse belastingdienst, de Skatteverket. Deze dienst is ook verantwoordelijk voor de basisadministratie van het land. De Zweedse belastingdienst geeft het kind een persoonsnummer en stuurt daarna het naamformulier aan de ouders. De ouders hebben tot drie maanden om het formulier met onder andere de voor- en achternaam terug te sturen. De meeste kinderen hebben binnen een paar dagen hun echte naam, maar het is ook heel normaal om een maand te wachten met de beslissing. Deze kinderen zijn dan dus een maand, of langer, naamloos. In Denemarken gaan ze zelfs een stapje verder. Daar mag je wel tot zes maanden wachten met het doorgeven van de naam.
Naamstress en spijt
Veel Nederlands ouders beginnen tijdens de eerste weken van de zwangerschap al na te denken over de naam. Logisch, want je moet wel. Toch is het voor veel ouders een lastig proces. Jouw kind zal zijn naam namelijk voor de rest van z’n leven met zich meedragen. Een naam kiezen is dan ook een grote verantwoordelijkheid en ouders krijgen nog wel eens spijt na het kiezen van de naam. Onderzoek laat zien dat zo’n 20% van de ouders spijt hebben van de naam die ze gaven aan hun kind. De meeste ouders krijgen binnen 6 weken na de geboorte spijt. Sommige ouders geven aan dat de naam te populair is, het gewoon niet past bij het kind, of ze zich gedwongen voelden om een bepaalde naam te kiezen. Spijt is in veel gevallen dus makkelijk te voorkomen als we in Nederland net zo’n soepel systeem hebben als in Zweden of Denemarken.
Roepnaam veranderen of naam wijzigen
Heb je spijt van de gekozen naam? Er zijn twee oplossingen. Veel oudere generaties hebben een roepnaam die niets te maken heeft met de naam op hun paspoort. Willem wordt bijvoorbeeld Wim of Willy, Johannes wordt Johan, Cornelis wordt Kees en Theadora wordt Thirza. Als je spijt hebt van een naam kun je ervoor kiezen om de officiële naam te laten voor wat het is, en je kind in het dagelijkse leven aan te spreken met een roepnaam. Er zijn maar weinig mensen die de officiële papieren van jouw kind zullen zien, en daarom is het heel makkelijk om door het leven te gaan met een roepnaam. Een tweede optie is het officieel wijzigen van je naam. Een naamswijziging is geen makkelijk proces, en het is alleen mogelijk als de verzoeker zogenoemde zwaarwegende belangen heeft. Het verzoek gaat via de rechtbank en kan dus ook afgewezen worden. Voor transseksuelen wordt er overigens een uitzondering gemaakt. Transseksuelen die ouder zijn dan 16 mogen hun voornaam kosteloos wijzigen bij de burgerlijke stand van hun geboorteplaats.
Bron: Mamaenzo.nl
