Je kind volgen met een GPS tracker is iets wat vrijwel iedereen zegt nooit te doen. Maar toch is het topdrukte bij de producenten van GPS trackers. Afgelopen maand werden er meer van deze apparaatjes verkocht dan ooit tevoren.
Uit onderzoek blijkt dat maar liefst 35 procent van de ouders hun kind volgt via gps. Niet alleen tijdens een vakantie, maar ook gewoon in het dagelijks leven gebruiken steeds meer ouders een tracker. De nieuwe generatie trackers is niet alleen een GPS ontvanger, maar je kunt er ook mee bellen en berichten naar versturen. Het gebruik is dus niet alleen gericht op veiligheid, maar ook praktisch: je stuurt je kind gewoon een berichtje als het eten klaar is. Maar hoe erg is het dat je kind geen enkele vrijheid meer heeft en continu in de gaten wordt gehouden?
Pedagoog Marina van der Wal vindt dat best erg. Ze stelt dat ouders zich laten leiden door angst. “Die angst krijgt je vanaf het moment dat je kind is geboren. En die angst verdwijnt nooit. Daar kan ook een gps-tracker geen verandering in brengen. Want ondanks dat je de locatie weet, weet je bijvoorbeeld niet wat er op die plek gebeurt,” vertelt zij tegen RTL Nieuws.
Maar belangrijker is dat het de ontwikkeling van het kind schaadt. “Als je kind nooit verdwaald kan raken omdat je hem meteen weer kan opsporen, leert je kind niet om oplossingen te vinden. Een kind moet ook buiten door ouders aangegeven lijntjes kunnen, spannende dingen kunnen meemaken en zich bijvoorbeeld kunnen verstoppen voor zijn ouders. Zo leer je spelenderwijs hoe het leven in elkaar steekt.”
Toch zijn er ook veel voorstanders. Met berichten in het nieuws over mannen die zich richten op kleine kinderen, geeft het sommige ouders een veilig gevoel. Een genoemd argument is: “ik vertrouw mijn kind wel, maar andere mensen niet”. Even snel kijken waar je kind is scheelt de ouders veel stress.
Wat vinden jullie?
Bron: Welingelichte Kringen
