Iedere zwangerschap is anders. De één heeft er een volgens het boekje en de ander kan niet wáchten tot die baby eindelijk in z’n wieg ligt. Columniste Karin had geluk: ik zat tijdens mijn zwangerschap op een roze wolk. Ik voelde me goed en ik was in het eerste trimester niet eens écht misselijk. Ik denk soms dan ook met weemoed terug aan de tijd dat mijn kleintje nog lekker in mijn buik zat. Dit mis ik aan mijn zwangerschap – en jij misschien (straks) ook!
Dat getrappel: wat een heerlijk gevoel vond ik dat. Ik droom soms zelfs nog dat ik dat getrappel weer in mijn buik voel – levensecht. Als ik ’s avonds na het avondeten met m’n zwangere buik weer op de bank zat lag, met mijn vriend naast me, dan begon het hoor: het kickboksgevecht tussen mijn baby en zijn placenta. Tuurlijk, ’s avonds in bed was het soms een beetje irritant, maar over het algemeen vond ik het vooral ontzettend gezellig.
Alle aandacht
De aandacht. Hoeveel weken ben je? Je ziet er goed uit! Wordt het een jongen of een meisje? Is de babykamer al af? Hebben jullie al een naam? Als zwangere sta je continu in de belangstelling en hoef je nooit bang te zijn voor een stille, awkward situatie in de kantoorlift. Iedereen is benieuwd hoe het met je gaat en iedereen vraagt je alles. Ook die collega die je nooit wat te melden heeft.
Als zwangere heb je altijd een excuus om iets níet te doen. Stofzuigen? Nee hoor, lichamelijk te zwaar. Die saaie verjaardag van ome Cor? Neuh… je bent moe. Ik heb het er behoorlijk van genomen en deed vrijwel alleen dingen waar ik zin in had. Maar ik ben dan ook gezegend met een vriend die met liefde veel taken van me overnam.
En ik vond het heel erg leuk om samen met mijn vriend een soort ‘project’ te hebben. We groeiden heel erg naar elkaar toe. Samen de babykamer verven en spulletjes uitzoeken, samen naar de verloskundige, een geboortekaartje uitzoeken, samen fantaseren over hoe het zou zijn: we vonden het prachtig!
De rust
De rust, vrijheid en vrije tijd. Ja, hartstikke leuk hoor dat die baby er nu is, maar waar is mijn rust? Hele series bingen op Netflix tijdens mijn zwangerschapsverlof, de deur uitgaan wanneer je er zin in hebt, uitslapen in het weekend. Och mensen, ik denk er soms met weemoed aan terug. (Maar je krijgt er zóveel voor terug!1!1!!)
Het ongegeneerd eten waar ik zin in had. Ik vond m’n zwangerschap een prima excuus om croissantjes te eten in plaats van volkorenbrood. Om gewoon af en toe een zak snoep te atten in plaats van snoeptomaatjes. Ik ging niet helemaal los, maar ik vond dat ik de teugels heus wat mocht laten vieren. Alle kilo’s zijn er inmiddels alweer af, dus spijt heb ik ook nooit gehad. (Wie heeft er tijd om te eten met een baby in huis?!)
Niet te vergeten, de kleertjes, de inrichting van de babykamer, de kinderwagen: eindelijk mocht ik even flink spenden van mezelf zonder schuldgevoel. En hé, heel veel spullen kun je ook gewoon gebruiken voor een eventuele tweede hoor, dus daar mag je best in investeren!
Tel daarbij ook de gratis zwangerschapsboxen op. De helft van de inhoud deed ik niks mee, had ik dubbel of vond ik lelijk, maar elke keer weer zo’n gratis doos krijgen en vol verwachting uitpakken blijft leuk.
En tot slot: de cadeautjes en kaartjes. Toen ik zwanger raakte waren mijn vriend en ik dólblij. Maar niet alleen wij, ook onze familie en vrienden. Het zwanger worden ging namelijk niet helemaal van een leien dakje -zoals bij veel stellen- dus we hebben er een tijdje op moeten wachten. Van al die lieve kaartjes en cadeautjes die we toen (én in de kraamweek) kregen hebben we intens genoten.
Door: Karin Broeren
Bron: Mamaenzo.nl
