Natuurlijk is de schrik groot als je tijdens je zwangerschap bloed verliest. Zomaar vanuit het niets. Of na het vrijen bijvoorbeeld. Ook kan de kleur verontrustend zijn: van roze tot rood of ietwat paars of bruin. De beste raad: raak niet in paniek, want meestal is er niets aan de hand. Maar ook: neem wel direct contact op met je behandelend arts of verloskundige en laat ernaar kijken.
In de eerste drie maanden van de zwangerschap heeft één op de vijf vrouwen (20%) last van vaginaal bloedverlies. Bij de helft daarvan (10%) houdt dat al na een paar dagen weer op, terwijl bij de andere 10% het bloedverlies doorgaat, gevolgd door een miskraam. Aldus de altijd weer wat kille cijfers. Maar waardoor ontstaat dat bloedverlies eigenlijk?
Oorzaken
Kortstondig bloedverlies tijdens de eerste drie maanden van je zwangerschap kan verschillende oorzaken hebben. Zoals het zogenoemde ‘innestelen’ van de bevruchte eicel in de wand van je baarmoeder circa één week na de bevruchting. Dit wordt ook wel de innestelingsbloeding genoemd, waarbij je lichtroze, helderrood of ietwat paars/bruin bloed verliest, wat na een dag of twee vanzelf stopt, hoewel een wat langere periode ook voorkomt. Heel natuurlijk en normaal dus, ofschoon nogal wat vrouwen bij deze bloeding direct denken aan menstruatie of een miskraam. Een andere oorzaak kan zijn dat er sprake is van een wondje, een poliep of een ontsteking aan de baarmoedermond. In dat geval treedt kortstondig bloedverlies meestal op na het vrijen of na toiletbezoek.
Tijdsduur
Merk je dat je bloedverlies hebt, dan spookt er natuurlijk direct van alles door je hoofd. Je maakt je zorgen en wilt direct weten of alles in orde is. Het probleem is echter dat dit de eerste tijd niet te controleren valt. Ook niet met een zwangerschapstest, omdat die blijft aangeven dat je zwanger bent, ook als de vrucht al is afgestoten. Dat komt door het zwangerschapshormoon hCG (humaan choriongonadotrofine) dat in de placenta wordt aangemaakt, al enkele dagen na de bevruchting in je lichaam aanwezig is en tevens zorgt voor het eerste misselijkheidgevoel. Afwachten is dus de boodschap, hoe moeilijk dat vaak ook is. Tegelijkertijd duurt het slechts enkele dagen voordat je echt zekerheid hebt. Waarna je een week of zes later in overleg met je verloskundige of behandelend arts kunt overleggen of het maken van een echo zinvol is. Vanaf dat moment is namelijk te zien of het hartje klopt.
Serieus nemen
Je nodeloos ongerust maken willen we natuurlijk niet, maar al te luchtig doen ook niet. Vandaar het advies om een vaginale bloeding in de eerste drie maanden van je zwangerschap altijd serieus te nemen. Wat trouwens ook geldt voor de daaropvolgende periode, maar dat spreekt voor zich. Neem daarom altijd contact op met je verloskundige of behandelend arts als je bloedverlies bemerkt en laat er zeker naar kijken!
