Clomifeen is een stof die je kan helpen om zwanger te worden als:
- Je onregelmatig of helemaal niet ovuleert, vooral als je het polycysteus ovarium syndroom (PCOS) hebt;
- Er sprake is van onverklaarbare onvruchtbaarheid;
- Je de productie van eieren moet stimuleren vóór intra-uteriene inseminatie (IUI) of een behandeling met kunstmatige voortplantingstechnologie (ART), zoals in-vitrofertilisatie (IVF);
Afhankelijk van je vruchtbaarheidsproblemen of de algehele gezondheid, kan een arts andere geneesmiddelen voorschrijven dan clomifeen. Clomifeen kan ook mannen helpen die een hormonale disbalans hebben die verband houdt met een laag aantal spermacellen of een slechte spermakwaliteit of -motiliteit. Clomifeenbehandeling kan voor sommige vrouwen een emotioneel, intens proces zijn, omdat ze bang zijn voor de reactie van hun lichaam op de medicatie. Vrouwen die Clomifeen gebruiken, worden regelmatig gecontroleerd bij de arts.
Duur van de behandeling
Meestal moet je dit middel gebruiken vanaf de derde dag na het begin van de menstruatie tot en met dag zeven. De arts houdt met een echo in de gaten of de eicellen voldoende rijpen. Je moet dit middel meestal enkele dagen gebruiken. Als na 6 cycli geen zwangerschap is opgetreden, heeft verder gebruik van dit middel in het algemeen geen zin.
De bijwerkingen
De meeste vrouwen tolereren Clomifeen goed, maar bij sommige vrouwen veroorzaakt het kleine bijwerkingen, waaronder:
- Stemmingswisselingen;
- Opvliegers;
- Dik en droog baarmoederhalsslijm;
- Bekkenpijn;
- Gevoelige borsten;
- Ovariële cysten;
- Misselijkheid;
- Hoofdpijn;
- Milde depressie;
- Wazig of dubbel zien (hoewel dit minder vaak voorkomt).
De risico’s
De kans dat je met Clomifeen een tweeling krijgt ligt tussen de 5 en 12%. Minder dan 1% van de vrouwen denkt dat ze er een drieling of meerling van kunnen krijgen Hoewel veel paren het als een zegen beschouwen, verhoogt het dragen van meerlingen het risico op een miskraam, vroegtijdige bevalling en andere complicaties.
De slagingskans
Ongeveer 80% van de vrouwen ovuleert in de eerste drie maanden van de behandeling. Daarvan wordt 30 tot 40% zwanger door de derde behandelingscyclus. De kans om een baby te krijgen hangt af van verschillende factoren, zoals leeftijd en de hoeveelheid en kwaliteit van het sperma.
