Vorige week werd bekend dat Frankrijk de pedagogische tik verbiedt. Nu pas, zal je denken? Maar sinds wanneer is het eigenlijk verboden in Nederland, en hoe effectief is deze wet?
Onschuldig of kindermishandeling?
De pedagogische of corrigerende tik hoort voor velen dan ook in het rijtje van controversiële onderwerpen. Sommige ouders vinden dat de corrigerende tik redelijk onschuldig is, terwijl tegenstanders het kindermishandeling noemen. Frankrijk ging pas vorige week overstag, maar in Nederland is de tik sinds 2007 bij de wet verboden. In België staat er nog niets in de wet over de pedagogische tik, terwijl Zweden het eerste land was waar in 1979 de tik werd in het strafboek werd opgenomen.
De pedagogische tik nog alom aanwezig in Frankrijk
Volgens de Franse Stichting voor het Kind, maakt maar liefst 85 procent van de ouders in Frankrijk nog gebruik van de pedagogische tik bij de opvoeding van hun kinderen. Maar de Franse minister van Volksgezondheid Agnès Buzyn waarschuwde dat men niet kan opvoeden door angst te creëren bij de kinderen. “Dit zogenaamd educatief geweld, heeft desastreuze gevolgen voor de ontwikkeling van het kind”, zei ze tijdens de debatten.
De cijfers in Nederland
Jaarlijks worden er in Nederland bijna 120 duizend kinderen mishandeld. Dat is gemiddeld 1 kind per klas van 30! Er overlijden zelfs 13 kinderen per jaar aan de gevolgen van kindermishandeling. In 2005 deed het Sociaal Cultureel Planbureau een onderzoek naar de pedagogische tik – dus twee jaar vóór de invoering van het verbod -. Hier zei 19 procent van de ouders dat ze hun kinderen wel eens een tik gaven of stevig vast pakten. Dat gebeurde vaker bij jonge kinderen dan bij oudere kinderen. Uit onderzoek van RTL Nieuws uit 2014, bleek dat 70 procent van de ouders vonden dat een pedagogische tik zo nu en dan best kan. Sinds 2007 is het aantal gevallen van kindermishandeling niet gedaald. Er zijn geen recente gegevens over de zogenoemde pedagogische tik.
Een verstoorde ouder-kindrelatie
Voorstanders van de tik zeggen dat het vroeger normaal was, en ze er zelf ook niet minder van zijn geworden. Deze argumentatie van ‘ik heb er ook niets aan overgehouden’, is een onjuist argument. Een pedagogisch tik zorgt voor een slechte ouder-kind relatie. Kinderen zullen gehoorzamen bij een tik, maar enkel uit angst voor pijn en niet omdat ze de regels respecteren of snappen. Daarnaast is een pedagogische tik slecht voor de vertrouwensband met de ouders. Het kind vertrouwt zijn ouders niet meer en leert dat geweld een oplossing is om ongewenst gedrag te stoppen.
Meer dan alleen fysieke pijn
Het Nederlands Jeugdinstituut zegt dat de gevolgen van geweld groot zijn. Gevolgen die worden genoemd zijn niet alleen pijn door fysiek letsel, maar ook het verlies van eigenwaarde, angst, depressiviteit, een verstoorde relatie tussen ouder en kind, gedragsproblemen, agressie, verslaving, en uiteindelijk mogelijk geweld tegen de partner en kindermishandeling.
Toch een tik uitgedeeld?
Het gevaarlijke van de pedagogische tik is dat deze vaak met boosheid gepaard gaat, en dus niet doordacht is. Je kunt je kind er diep mee kwetsen. Ivan Wolffers, Oud-hoogleraar gezondheid en cultuur – vindt dat je moet toegeven dat je een fout hebt gemaakt, als je in een boze bui toch een tik hebt uitgedeeld.”Je moet erop terugkomen en uitleggen aan je kind dat het verkeerd was wat je deed. Het belangrijkste is dat je je kind serieus neemt, dan ben je bezig met goed opvoeden.”
Door: Sherita Jager
Bron: Mamaenzo.nl
