Dit bericht is een kopie van het bericht van De Stentor.
Non-binaire Ryan is zwanger: ‘Als ik de baby moet aangeven, word ik geregistreerd als moeder’
Familie en vrienden zijn dolenthousiast, de reacties op sociale media beangstigen soms. Ryan Ramharak (29), trans en non-binair, is zwanger van diens partner David (31). ,,Ik hoop dat de mensen na ons beter worden behandeld.”
David had in eerste instantie geen kinderwens. ,,Toen ik uit de kast kwam, had ik bedacht dat kinderen krijgen ingewikkeld zou zijn.” Zelf is hij geadopteerd uit Brazilië. ,,Ik ben heel blij met mijn adoptie en mijn ouders, maar ik wil niet op die manier vader worden. Het kan heel ingewikkeld zijn om niet te weten wie je biologische ouders zijn. Vader worden had ik voor mezelf afgeschreven. Ik word wel een leuke oom, dacht ik altijd.”
Ryan ging voor lange tijd aan de testosteron, waardoor die baardgroei, een lagere stem en een hoekiger gezicht kreeg, maar behield de baarmoeder
Alles veranderde toen hij ruim drie jaar geleden Ryan leerde kennen, via Tinder. Die was op 23-jarige leeftijd in transitie gegaan. Ryan: ,,Mijn zus kreeg haar eerste kindje in de tijd dat ik moest nadenken over mijn eigen vruchtbaarheid. In het ziekenhuis hield ik haar kindje vast – superspeciaal natuurlijk. Toen kwam ik er achter dat ik wél kinderen wilde. Ik wilde graag ouder worden, geen moeder.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Ryan ging voor lange tijd aan de testosteron, waardoor die baardgroei, een lagere stem en een hoekiger gezicht kreeg, maar behield de baarmoeder. Wat voor David betekende dat hij misschien toch vader kon worden via een biologische route. En ook Ryan zag het wel zitten, die stopte tijdelijk met hormonen.
Publieke excuses
Ryan Ramharak en David Paul Ramharak-Peters, een non-binair en een cis-man (iemand van wie de genderidentiteit overeenkomt met het geboortegeslacht), zijn inmiddels getrouwd en wonen samen in Hilversum. En er is een baby op komst: Ryan is zes maanden zwanger. Het stel wordt begeleid door een gynaecoloog in het Amsterdam UMC. Opvallend zijn ze kennelijk nog wel: baliemedewerkers vragen regelmatig of ze op de juiste afdeling zitten.
Cijfers zijn niet voorhanden, maar in Nederland is er volgens Ryan maar ‘een handjevol’ mensen die in hetzelfde schuitje zit. Heel verwonderlijk is dat niet, want tot 2014 was in Nederland een verplichte sterilisatie vastgelegd in de oude Transgenderwet, waardoor mensen die het geslacht in hun geboorteakte wilden aanpassen een gedwongen sterilisatie en geslachtsverandering moesten ondergaan. Inmiddels is dit afgeschaft – een ‘deskundigenverklaring’ van een psycholoog voldoet – en heeft het kabinet vorig weekend publiekelijk excuses gemaakt voor de wet die ‘ongelooflijk veel pijn heeft veroorzaakt bij transgender- en intersekse personen.’
Geen verlof
Ryan had weinig Nederlandse voorbeelden, maar internationaal gezien bestaat er een grote community van transouders. ,,In een Facebookgroep zag ik foto’s van een paar zwangere trans non-binaire mensen, maar niet heel veel. Ik kreeg wel een beetje een beeld, maar ik heb een Hindoestaans-Nederlandse achtergrond, dus dat ziet er toch allemaal net iets anders uit.”
Wettelijk mag het dan nu beter zijn geregeld, dat betekent niet dat alles nu vanzelf gaat, weten David en Ryan inmiddels maar al te goed. ,,De systemen zijn er nog niet op ingericht: ons rechtssysteem, ons familierecht, maar ook dingen als zwangerschapsverlof aanvragen.”
Op diens werk kon Ryan geen zwangerschapsverlof aanvragen, en een kraampakket bij de zorgverzekeraar lukte in eerste instantie ook niet. ,,Dan krijg je een mail met ‘u mag geen kraampakket aanvragen voor uw partner’. Je moet continu moeilijk doen en alles uitleggen. Overal waar je jezelf als zwanger persoon registreert, heb je alleen de optie als moeder, niet als ouder. Ik hoop dat er meer nagedacht gaat worden over het beter inrichten van systemen.”
Want dat is wat Ryan uitermate stoort: ,,Als ik straks bevallen ben en we het kindje gaan aangeven, sta ik automatisch als moeder opgeschreven. Ik wil er juist voor kunnen kiezen om als ouder geregistreerd te staan, want ik bén geen moeder.”
David en Ryan krijgen vanuit hun eigen omgeving heel positieve reacties. ,,We hebben familie en vrienden meegenomen in onze kinderwens en dat ik een kindje zou dragen. De verrassing was dus niet heel groot toen ik zwanger was. Ze kopen rompertjes en zijn vooral heel lief.”
Online en buiten hun sociale kring ligt dat anders. Ryan: ,,Als je in een artikel hebt gestaan, moet je de reacties eigenlijk niet lezen, want die zijn heel negatief.” David: ,,Reacties onder een post op social media verdwijnen, maar als mensen heel veel moeite doen om je iets akeligs te sturen, komt dat wel dichtbij. Soms spreekt iemand me aan met een gekke vraag of opmerking, dat vind ik dan heel heftig. Ik heb in mijn eigen bubbel ook wel brutale vragen gekregen, van vrienden van vrienden. Vragen als: hoe heb je dit kindje gemaakt? Maar dan nog veel grover. Daar schrok ik in het begin heel erg van.”
Meer weten? Lees dit artikel verder bij de bron: De Stentor
