In het kort

Je hebt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Er zijn dan verschillende opties: afwachten tot je lichaam zelf de buitenbaarmoederlijke zwangerschap afbreekt, een eenmalige injectie methotrexaat of een operatie. In overleg met je gynaecoloog kun je kiezen tussen de verschillende behandelingen. De gynaecoloog zal ook een advies geven afhankelijk van de echo en de hoogte van het zwangerschapshormoon in je bloed.

Op deze pagina lees je:

Wat is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een zwangerschap die zich buiten de baarmoeder bevindt. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in medische termen ook wel een EUG (extra uteriene graviditeit) genoemd. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zit bijna altijd in de eileider. In sommige gevallen zit de zwangerschap in een eierstok en heel af en toe zit de zwangerschap vrij in de buik. Dit is soms op de echo te zien. Soms zie je de vruchtzak naast de baarmoeder zitten. Maar vaak is de zwangerschap te klein om op de echo te kunnen zien.

Hoe ontstaat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

Bij de eisprong komt uit de eierstok een eicel vrij die wordt opgevangen door het uiteinde van de eileider. Deze eicel kan bevrucht worden door een zaadcel. Je bent dan zwanger. De bevruchte eicel komt na ongeveer 4 tot 5 dagen in de baarmoeder en nestelt zich daar.

Wanneer de innesteling buiten de baarmoederholte plaatsvindt, ontstaat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dit gebeurt in minder dan 1 op de 100 zwangerschappen. Een zwangerschap buiten de baarmoeder kan nooit doorgroeien tot een goede zwangerschap en een gezonde baby.

Wie heeft er kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?

Iedere vrouw kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap krijgen. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap komt vaker voor bij vrouwen die:

  • Een spiraaltje hebben;
  • Roken;
  • Ouder zijn dan 40 jaar;
  • Een vruchtbaarheidsstoornis hebben;
  • Beschadigde eileiders hebben.

Vrouwen kunnen beschadigde eileiders hebben door:

  • Een ontsteking aan de eileider in het verleden, bijvoorbeeld door een seksueel overdraagbaar aandoening (SOA) zoals chlamydia of gonorroe;
  • Een ontsteking in de buik in het verleden, bijvoorbeeld een blindedarmontsteking;
  • Een eerdere buitenbaarmoederlijke zwangerschap;
  • Een eerdere operatie aan de eileider bijvoorbeeld een sterilisatie of een eileider sparende operatie bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Wanneer moet je behandeld worden?

  • Als je klachten hebt of krijgt die passen bij een bloeding in de buik door een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, bijvoorbeeld buikpijn;
  • Als de gynaecoloog op de echo ziet dat de zwangerschap buiten de baarmoeder zit en het zwangerschapshormoon hoog is;
  • Als het zwangerschapshormoon in je bloed steeds hoger wordt, zonder dat er een zwangerschap in je baarmoeder zichtbaar is op de echo;
  • Als het zwangerschapshormoon niet stijgt zoals het bij een goede zwangerschap hoort te stijgen, maar ook niet daalt zoals dat bij een miskraam gebeurt.

Welke behandelingen zijn mogelijk?

Er zijn drie behandelopties, namelijk:

  • Afwachten tot het lichaam de zwangerschap zelf afbreekt;
  • Een injectie met een medicijn (methotrexaat) dat je lichaam helpt om de zwangerschap af te breken;
  • Een operatie waarbij de eileider waarin de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zit, wordt geopereerd.

Afwachten

Bij afwachten krijgt je lichaam de kans om het zwangerschapsweefsel zelf afbreekt. Afwachten is mogelijk als:

  • Je geen tot weinig klachten hebt van buikpijn;
  • Het zwangerschapshormoon niet te snel is gestegen in de afgelopen 4 dagen en kleiner is dan 2000;
  • Als er op de echo geen afwijking, verdikking van de eileider of spoor vocht in je buik te zien is.

Medicatie (methotrexaat)

Je kunt ook kiezen voor een behandeling met een medicijn: methotrexaat. Door dit medicijn wordt het zwangerschapsweefsel afgebroken. Er kan worden gekozen voor een behandeling met dit medicijn als:

  • De waarde van het zwangerschapshormoon te hoog is om af te wachten, maar lager dan 5000;
  • Je geen of weinig klachten van buikpijn hebt;
  • Er geen kloppend hartje bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is gezien;
  • De buitenbaarmoederlijke zwangerschap kleiner dan 4 cm doorsnede is op de echo.

Operatie

De gynaecoloog zal voorstellen om te opereren als:

  • Je veel klachten hebt;
  • Er veel vocht (bloed) in je buik wordt gezien;
  • Er een kloppend hartjewordt gezien bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap op de echo;
  • De buitenbaarmoederlijke zwangerschap 4 cm of groter is op de echo;
  • Het HCG boven de 5000 IE/L is.

Zie ook Operatie van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Mag je zelf kiezen tussen de behandelopties?

De gynaecoloog geeft uitleg over de drie behandelingen. De beste opties voor jou worden met je besproken. Dit hangt af van:

  • De klachten die je hebt;
  • De hoogte van het zwangerschapshormoon;
  • De stijging of daling van het zwangerschapshormoon in de afgelopen dagen;
  • De toekomstige kinderwens.

Soms zal de arts je een duidelijk advies geven voor een van de behandelopties. Soms is het mogelijk om samen een keuze te maken. Als je een duidelijke voorkeur hebt voor afwachten, medicatie of operatie, bespreek dit dan altijd met de arts. Als de arts toch wat anders adviseert kan hij/zij duidelijker uitleggen waarom. Als de arts denkt dat beide opties mogelijk zijn, kunnen jullie samen kiezen voor de behandeling die het beste bij jou past.

Welke emoties kun je ervaren?

Je hebt nu definitief gehoord dat de zwangerschap niet goed is en er een behandeling nodig is. Dit is een emotioneel bericht. Was de zwangerschap erg gewenst? Was je onverwacht zwanger en net aan het idee gewend? Voelde je al dat het niet goed ging of kwam de nare boodschap onverwacht?

Heb je al een kind of heb je al vaker een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of miskraam gehad? Heb je lang gewacht op deze zwangerschap en was het misschien de laatste kans voor je gevoel?

Iedereen reageert anders op dit bericht. Uit je meteen je gevoelens of stop je je verdriet eerst weg? Hoe reageert je partner? Of als je deze informatie als partner leest, hoe reageer jij? En hoe ga je met elkaar om? Hoe ga je met je omgeving om? Hoe gaat je omgeving met jou om?

Hoe dan ook, jullie gevoelens zijn belangrijk. Veel vrouwen en hun partners ervaren een zwangerschap die niet goed loopt als een grote teleurstelling. Je kunt je boos en opstandig voelen. Je kunt je schuldig voelen en verdrietig. Het kan ook zijn dat het niet zo heftig voor je is. Hoe je gevoel ook is, schaam je er niet voor en praat er met anderen over als jij eraan toe bent. Praat er met je arts over en ook met de bedrijfsarts als je meer tijd nodig hebt om te herstellen dan de standaardtijd die hiervoor wordt gegeven.

Bron: DeGynaecoloog – een initiatief van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG).

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul aub een opmerking in!
Vul hier uw naam in