De gelukkigste tijd van je leven begint: Je zoontje of dochtertje is geboren, je leven staat niet alleen op zijn kop van het geluk, maar ook van de veranderingen die het met zich mee brengt. Als moeder moet je herstellen van de zwangerschap en bevalling. Ook de vaders krijgen er ineens allemaal nieuwe taken bij. De eerste twee weken verloopt dit meestal heel gemoedelijk. Je leeft in een cocon. Tot je merkt dat je kindje niet lekker in zijn vel zit; Hij wil niet goed inslapen of doorslapen en hij huilt veel. Natuurlijk huilen baby’s, dat hoort er nou eenmaal bij, maar in sommige gevallen huilt hij meer dan gebruikelijk. Dit kan verschillende oorzaken hebben.
De bevalling wordt door de moeder meestal ervaren als heftig en zwaar. Vaak beseffen we niet dat een baby tijdens zijn geboorte een minstens net zo’n zware lichamelijke inspanning doormaakt. De weeën die de moeder voelt werken tenslotte direct in op het kleine babylijfje. Deze weeën duwen het babylijfje beetje bij beetje dieper het bekken in. Het hoofdje van de baby maakt daarbij verschillende draaiingen om uiteindelijk ter wereld te kunnen komen. Tijdens dit gehele proces werken er grote krachten in op de wervelkolom van de baby en ook de nekwervels komen tijdens de uitdrijving onder druk te staan.
Medisch ingrijpen
Zelfs als de bevalling probleemloos is verlopen en de uitdrijving soepel ging, kan dit uiteindelijk toch voor blokkades zorgen die bij je kindje leiden tot: Onrustig of schrikkerig gedrag, huilen, overstrekken, voorkeurshouding, niet op de rug willen liggen, slecht slapen en andere klachten. Dit geldt natuurlijk helemaal als er sprake is geweest van medisch ingrijpen zoals bij een keizersnede, vacuümbevalling, weeënstorm door wee opwekkers, druk op de buik van de moeder tijdens de uitdrijving, verkeerde ligging van het hoofdje (bijvoorbeeld ‘sterrenkijker’, als je baby met zijn gezicht richting je buik ligt) of wanneer een kindje op wat voor manier dan ook klem heeft gezeten in het geboortekanaal.
Vanuit de schedelbasis loopt een belangrijke zenuw (de Nervus Vagus ofwel 10e hersenzenuw) die onder andere vrijwel het gehele maag/darmstelsel van zenuwen voorziet en zo zorgt voor de communicatie tussen hersenen en buik. Als deze zenuw onder teveel spanning is komen te staan kan dit lijden tot krampjes, reflux, obstipatie of juist diarree.
Hoe osteopathie je baby kan helpen
Huilen, overstrekken, onrustig gedrag, slecht slapen, spugen…, het zijn duidelijke signalen dat een kindje niet lekker in zijn vel zit. Juist omdat een baby ons niet met woorden kan vertellen waar hij last van heeft biedt osteopathie een groot voordeel.
De osteopaat onderzoekt met zijn handen het lichaam en zoekt als een scan op gevoel waar het niet soepel is. Afhankelijk van hoe het kindje is geboren, is een blokkade overal mogelijk. De hoge nek, waar de druk van het hoofd overgebracht wordt naar de romp, is een veel voorkomend blokkadegebied. Maar ook een nekspiertje dat is verrekt, een schouder die is blijven steken, een sleutelbeen dat geforceerd is geraakt of gebroken, een navelstreng die om de hals heeft gezeten, een rib die gekneusd is geraakt, een stuit waarop is gedrukt (via de buik van de moeder) om het kindje eruit te duwen, het vacuüm dat de schedelnaden heeft geforceerd. Bij een spoedkeizersnede kan er van alles geforceerd zijn, afhankelijk van hoe en waar de gynaecoloog het kindje uit de buik heeft gehaald.
Geboortetrauma
Dit getraumatiseerde gebied voelt in de handen van de osteopaat anders aan en wordt dan behandeld zodat het kan herstellen. Ook zonder duidelijke klachten kan een bezoek aan de osteopaat zinvol zijn om. Uit de praktijk blijkt dat sommige klachten bij kinderen te herleiden zijn tot een geboortetrauma, maar zich pas later uiten. Denk aan problemen rondom de motorische ontwikkeling, een lage weerstand (bijvoorbeeld de gehele winter verkouden zijn) en problemen met de zindelijkheid.
Met osteopathie geef je je kindje de beste kans om zich in alle opzichten vrijuit te kunnen ontwikkelen.
Auteurs: Esther van Ballegooien en Guido Vos, Osteopaten D.O.
