Misselijk, pijn in je rug, moe, snel over je toeren, het zijn zomaar wat zwangerschapskwaaltjes waar je wel, helemaal niet of nauwelijks last van kunt hebben. Bakerpraatjes zijn er ook. Oude wijsheden die tussen vrouwen werden uitgewisseld en vooral tot doel hadden om te voorspellen of het een jongetje of een meisje zou worden.
Misselijkheid staat niet voor niets met stip op nummer één als het om zwangerschapskwaaltjes gaat. Bijna elke zwangere vrouw heeft er last van. In veruit de meeste gevallen vooral in de eerste drie tot vier maanden van je zwangerschap, hoewel er ook vrouwen zijn die negen maanden lang last houden van een misselijk gevoel. Ook zijn er verschillen in misselijkheid; van hooguit vervelend tot niet kunnen ophouden met overgeven. Het zijn de hormonale veranderingen in je lijf en de invloeden daarvan op je spijsvertering die voor die misselijkheid zorgen. Althans, dat is het vermoeden. Het tegengaan ervan is niet altijd gemakkelijk, maar vaker iets kleins eten, ’s ochtends rustig opstaan en regelmatig wandelen kunnen helpen. Gaat het niet over of wordt de misselijkheid nog ernstiger, raadpleeg dan je huisarts.
Hormonen
Naast harde buiken (samentrekken van de baarmoeder), duizeligheid (door daling van de bloeddruk), bandenpijn (druk op de banden waar je baarmoeder aan vastzit) en striae (zwangerschapsstriemen op je buik) kun je bijvoorbeeld ook last hebben van vermoeidheid en veranderlijke stemmingen. Door de hormonen zwerf je ergens tussen extra lief en romantisch tot kort aangebonden. Ook tobben en je druk maken om niets horen erbij. Soms lastig voor je partner, maar erover blijven praten en uitleggen kan rimpels gladstrijken. Er zijn trouwens meer zwangerschapskwaaltjes, waaronder ook problemen die te maken hebben met je lichamelijke intimiteit die je niet zomaar met iedereen wilt delen. Op het internet vind je allerlei voorbeelden, vaak ook met adviezen erbij om ze draaglijk te houden. Houden de problemen aan en maak je je zorgen, raadpleeg dan je huisarts en/of verloskundige en blijf er niet mee rondlopen!
Bijgeloof
Bakerpraatjes stammen uit de tijd dat er veel bijgeloof heerste en je niet, zoals nu, op voorhand kon zien of je een meisje of een jongetje zou krijgen. Wat overigens niet wil zeggen dat iedereen dat tegenwoordig ook wìl weten. Het woord is afgeleid van ‘baker’ , de vroegere kraamverzorgster. De techniek maakt het mogelijk om het geslacht al in een vroeg stadium te kunnen vaststellen, maar het heeft wel iets spannends en ‘lekker ouderwets’ om geduld te hebben tot de geboorte. Het grote verschil met vroeger is dat je nu zelf kunt kiezen en je je niets van al die bakerpraatjes hoeft aan te trekken. Bovendien kunnen jullie het ook als geheimpje voor jezelf houden. Leuk toch? Veel voorkomende bakerpraatjes die je nu nog steeds hoort? Een hard schoppende baby wordt een jongetje (‘echt een voetballertje in de dop’). En het wordt een meisje als je hoog draagt.
